Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΟΣ C-ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΗΛΙΑΔΗΣ Χ. ΜΑΡΙΟΣ
Ειδικός Γαστρεντερολόγος
Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος
Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)
Τηλ:2310441023 κιν:6946682983
e-mail:iliadismarios@gmail.com
blog:iliadismarios.blogspot.com
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ-ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΣΥΧΝΕΣ(>10%) ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΙΝΤΕΡΦΕΡΟΝΗ ΕΙΝΑΙ;
1)Κούραση
2)μυϊκοί πόνοι
3)πονοκέφαλος.
4)ναυτία ή/ και εμετός
5)ερεθισμός του δέρματος στη
6)σημείο του δέρματος
7)χαμηλός πυρετός
8)απώλεια βάρους
9)νευρικότητα
10)κατάθλιψη
11)καταστολή του μυελού
12)πτώση των τριχών της κεφαλής(αναστρέψιμη)
Οι περισσότερες από αυτές τις παρενέργειες είναι ήπιες ή μέτριες σε ένταση και μάλιστα αντιμετωπίσιμες. Είναι χειρότερες τις πρώτες εβδομάδες της θεραπείας, ειδικά με την 1η ένεση. Μετά οι παρενέργειες προοδευτικά ελαττώνονται. Η παρακεταμόλη (Depon , Panadol, ) μπορεί να βοηθήσει στους μυϊκούς πόνους και στον πυρετό. Η κούραση και η κατάθλιψη είναι μερικές φορές προβληματικές στην αντιμετώπιση τους οπότε χρειάζεται να μειωθεί ή να διακοπεί η δόση της ιντερφερόνης. Ασθενείς με κατάθλιψη μπορεί να βοηθηθούν με ειδικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης. Οι ψυχιατρικές διαταραχές συνήθως περνούν μέσα σε 2-4 εβδομάδες με τη διακοπή της θεραπείας. Η ριμπαβιρίνη προκαλεί επίσης παρενέργειες και η συνδυασμένη θεραπεία είναι λιγότερο καλά ανεκτή σε σχέση με τη συνδυασμένη θεραπεία.
Οι πιο κοινές παρενέργειες της ριμπαβιρίνης είναι:
1) αναιμία
2)κούραση και νευρικότητα
3)κνησμός
4)εξάνθημα
5)βουλωμένη μύτη-παραρρινοκολπίτιδα
Η ριμπαβιρίνη προκαλεί αιμόλυση που είναι δοσοεξαρτώμενη. Σε συνδυασμένη θεραπεία πέφτει η αιμοσφαιρίνη κατά 2-3 mg/dl και ο αιματοκρίτης κατά 5-10 %.Η αναιμία εμφανίζεται 1-4 εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας.
Μερικοί ασθενείς εμφανίζουν κόπωση ,δύσπνοια αίσθημα παλμών , πονοκέφαλο. Η ξαφνική πτώση του αιματοκρίτη μπορεί να προκαλέσει στηθάγχη ,σε προδιαθετιμένα άτομα και έχουν αναφερθεί περιστατικά θανάτων από έμφραγμα μυοκαρδίου ή εγκεφαλικών επεισοδίων σε συνδυασμένη θεραπεία. Έτσι λοιπόν ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο πρέπει να κάνουν θεραπεία μόνο με ιντερφερόνη. Η ριμπαβιρίνη έχει βρεθεί ότι προκαλεί επίσης κνησμό και μπούκωμα στη μύτη. Μοιάζουν με αντιδράσεις τύπου ισταμίνης. Συμβαίνουν σε 10-20% των ασθενών και συνήθως είναι ήπιας ή μέτριας βαρύτητας. Σε μερικούς ασθενείς όμως η παραρρινοκολπίτιδα , η βρογχίτιδα ή η αντίδραση τύπου άσθματος είναι επίμονες .Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι αυτά τα συμπτώματα οφείλονται στη ριμπαβιρίνη ώστε να μειωθεί η δόση κατά 200 mg την ημέρα ή να διακοπεί εάν χρειάζεται.
Σπανιότερες παρενέργειες της ιντερφερόνης ή της συνδυασμένης θεραπείας(<2%)>1)αυτοάνοση νόσος(ειδικά θυροειδοπάθεια)
2)σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις
3)σημαντική θρομβοκυτταροπενία
4)σημαντική ουδετεροπενία
5)σπασμοί
6)κατάθλιψη
7)απόπειρα αυτοκτονίας
8)αμφιβληστροειδοπάθεια
9)απώλεια ακοής
10)βουητά
Σπάνιες παρενέργειες είναι η καρδιακή ανεπάρκεια , η νεφρική ανεπάρκεια, η απώλεια της όρασης, η πνευμονική ίνωση και η σήψη. Μια πολύ σπάνια παρενέργεια είναι η παράδοξη επιδείνωση της νόσου. Πιθανολογείται η δημιουργία μιας αυτοάνοσης ηπατίτιδας αλλά η αιτία πραγματικά είναι άγνωστη. Εξαιτίας αυτής της πιθανότητας, πρέπει οι τρανσαμινάσες να παρακολουθούνται. Εάν οι τρανσαμινάσες αυξάνονται περισσότερο από το διπλάσιο πρέπει η θεραπεία να διακόπτεται και ο ασθενής να ελέγχεται. Μερικοί ασθενείς χρειάζεται να πάρουν κορτιζόνη για να ελέγξουν την ηπατίτιδα.
Ειδικός Γαστρεντερολόγος
Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος
Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)
Τηλ:2310441023 κιν:6946682983
e-mail:iliadismarios@gmail.com
blog:iliadismarios.blogspot.com
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ-ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΣΥΧΝΕΣ(>10%) ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΙΝΤΕΡΦΕΡΟΝΗ ΕΙΝΑΙ;
1)Κούραση
2)μυϊκοί πόνοι
3)πονοκέφαλος.
4)ναυτία ή/ και εμετός
5)ερεθισμός του δέρματος στη
6)σημείο του δέρματος
7)χαμηλός πυρετός
8)απώλεια βάρους
9)νευρικότητα
10)κατάθλιψη
11)καταστολή του μυελού
12)πτώση των τριχών της κεφαλής(αναστρέψιμη)
Οι περισσότερες από αυτές τις παρενέργειες είναι ήπιες ή μέτριες σε ένταση και μάλιστα αντιμετωπίσιμες. Είναι χειρότερες τις πρώτες εβδομάδες της θεραπείας, ειδικά με την 1η ένεση. Μετά οι παρενέργειες προοδευτικά ελαττώνονται. Η παρακεταμόλη (Depon , Panadol, ) μπορεί να βοηθήσει στους μυϊκούς πόνους και στον πυρετό. Η κούραση και η κατάθλιψη είναι μερικές φορές προβληματικές στην αντιμετώπιση τους οπότε χρειάζεται να μειωθεί ή να διακοπεί η δόση της ιντερφερόνης. Ασθενείς με κατάθλιψη μπορεί να βοηθηθούν με ειδικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης. Οι ψυχιατρικές διαταραχές συνήθως περνούν μέσα σε 2-4 εβδομάδες με τη διακοπή της θεραπείας. Η ριμπαβιρίνη προκαλεί επίσης παρενέργειες και η συνδυασμένη θεραπεία είναι λιγότερο καλά ανεκτή σε σχέση με τη συνδυασμένη θεραπεία.
Οι πιο κοινές παρενέργειες της ριμπαβιρίνης είναι:
1) αναιμία
2)κούραση και νευρικότητα
3)κνησμός
4)εξάνθημα
5)βουλωμένη μύτη-παραρρινοκολπίτιδα
Η ριμπαβιρίνη προκαλεί αιμόλυση που είναι δοσοεξαρτώμενη. Σε συνδυασμένη θεραπεία πέφτει η αιμοσφαιρίνη κατά 2-3 mg/dl και ο αιματοκρίτης κατά 5-10 %.Η αναιμία εμφανίζεται 1-4 εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας.
Μερικοί ασθενείς εμφανίζουν κόπωση ,δύσπνοια αίσθημα παλμών , πονοκέφαλο. Η ξαφνική πτώση του αιματοκρίτη μπορεί να προκαλέσει στηθάγχη ,σε προδιαθετιμένα άτομα και έχουν αναφερθεί περιστατικά θανάτων από έμφραγμα μυοκαρδίου ή εγκεφαλικών επεισοδίων σε συνδυασμένη θεραπεία. Έτσι λοιπόν ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο πρέπει να κάνουν θεραπεία μόνο με ιντερφερόνη. Η ριμπαβιρίνη έχει βρεθεί ότι προκαλεί επίσης κνησμό και μπούκωμα στη μύτη. Μοιάζουν με αντιδράσεις τύπου ισταμίνης. Συμβαίνουν σε 10-20% των ασθενών και συνήθως είναι ήπιας ή μέτριας βαρύτητας. Σε μερικούς ασθενείς όμως η παραρρινοκολπίτιδα , η βρογχίτιδα ή η αντίδραση τύπου άσθματος είναι επίμονες .Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι αυτά τα συμπτώματα οφείλονται στη ριμπαβιρίνη ώστε να μειωθεί η δόση κατά 200 mg την ημέρα ή να διακοπεί εάν χρειάζεται.
Σπανιότερες παρενέργειες της ιντερφερόνης ή της συνδυασμένης θεραπείας(<2%)>1)αυτοάνοση νόσος(ειδικά θυροειδοπάθεια)
2)σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις
3)σημαντική θρομβοκυτταροπενία
4)σημαντική ουδετεροπενία
5)σπασμοί
6)κατάθλιψη
7)απόπειρα αυτοκτονίας
8)αμφιβληστροειδοπάθεια
9)απώλεια ακοής
10)βουητά
Σπάνιες παρενέργειες είναι η καρδιακή ανεπάρκεια , η νεφρική ανεπάρκεια, η απώλεια της όρασης, η πνευμονική ίνωση και η σήψη. Μια πολύ σπάνια παρενέργεια είναι η παράδοξη επιδείνωση της νόσου. Πιθανολογείται η δημιουργία μιας αυτοάνοσης ηπατίτιδας αλλά η αιτία πραγματικά είναι άγνωστη. Εξαιτίας αυτής της πιθανότητας, πρέπει οι τρανσαμινάσες να παρακολουθούνται. Εάν οι τρανσαμινάσες αυξάνονται περισσότερο από το διπλάσιο πρέπει η θεραπεία να διακόπτεται και ο ασθενής να ελέγχεται. Μερικοί ασθενείς χρειάζεται να πάρουν κορτιζόνη για να ελέγξουν την ηπατίτιδα.
Ετικέτες
ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ C
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου